In de categorie ‘Experience’ delen we onze ervaringen over attractieparken, dierenparken of andere attracties. Wat je hier gaat lezen, is een persoonlijke ervaring die gebaseerd is op een momentopname tijdens een bezoek aan Avonturenpark Hellendoorn op zaterdag 26 oktober 2024.

Zeg je Halloween, dan leg je al snel genoeg connecties met de evenementen in Walibi Holland en Attractiepark Toverland. De afgelopen jaren heeft ook Avonturenpark Hellendoorn bewezen een leuk Halloween-evenement neer te zetten met Screams. En het leuke aan dit park is dat de bezoekers ook voor een gemoedelijke sfeer zorgen. Ook voor dit jaar kon ik het niet laten om weer langs te komen.

Ik kwam wat later in de middag aan en het park stond nog in het teken van Heksendoorn. In het park hangt dan altijd wel een gezellige sfeer waar Odelia de heks het nog voor het zeggen heeft. Een guilty pleasure op dit soort momenten is altijd wel de Kareltje en Jasmijn-show. Een vermakelijke show met af en toe wat flauwe maar leuke grappen. En vergeet ook zeker het aanstekelijke nummer over ‘heksensoep’ niet. In meerdere opzichten is dit alles bij elkaar gewoon een leuke opwarmer voor de avond.

De avond wordt altijd standaard ingeluid met een vuurwerkshow. Of nou ja, show… In tegenstelling tot vorig jaar werd er deze keer geen muziek afgespeeld. Het was dus non-stop vuurwerk, maar dan wel met een mooie lengte van ruim tien minuten. Na een echte finale was het moment daar, Screams begon.

Spookhuizen

We begonnen de avond met het spookhuis Witch House. Dit huis vond ik vorig jaar de minste van allemaal. Tot mijn verbazing had ik deze keer een bijzonder goede run. De scare actors zaten er lekker in en de timing was in de meeste gevallen on point. De flikkerende lampen zorgden om sommige momenten voor een desoriëntatie. Tijdens het eerste moment vond ik dit nog wel leuk, maar later in het huis volgden nog meer felle knipperende lampen waardoor ik zoiets dacht: ‘Oké, nu ken ik het wel’. Al met al heb ik mij prima vermaakt in dit huis en daar ben ik gek genoeg nog steeds een beetje verbaasd over.

Waar ik ook nog steeds verbaasd over ben, is Horror Hotel. Dit was vorig jaar mijn favoriet, maar de kwaliteit van dit jaar komt daar bij lange na niet meer in de buurt. Het oogde allemaal behoorlijk oud en afgedankt. Na een goede ontvangst bij de receptie volgde er eigenlijk alleen maar scare actors die niet konden overtuigen. De timing klopte niet en op sommige momenten gebeurde er helemaal niks. Op veel plekken miste ik sowieso actie waardoor ik met een grote teleurstelling richting de uitgang liep.

Op spookhuis Dead Lab heb ik eigenlijk niet veel aan te merken, omdat deze qua kwaliteit hetzelfde is gebleven als vorig jaar. Het huis is wat houtje touwtje in elkaar gezet met kleden en doeken, maar de lengte is netjes.

Château Cristal

Het tweede huis was gelijk het nieuwste spookhuis van Screams. In Château Cristal werden we welkom geheten door professor NulNix. Hij legde via een scherm uit wat de bedoeling was. Aangezien het zijn huis is vond ik het wel wat vreemd dat de professor via een scherm sprak. Voor meer beleving had ik hem graag in levende lijve voor me zien staan. Gewapend met een haunted lantern liepen we via het station van attractie Discovery Club naar boven waar voor mijn gevoel het echte spookhuis begon. En hoewel we naar boven liepen, zei de acteur dat we richting de kelder liepen. Dit matchte niet helemaal in mijn hoofd. Eenmaal boven liepen we door een aantal boeiende scenes met hier en daar een knipoog naar het verleden en andere easter eggs. De lantaarn verlichtte net genoeg, maar als achterste persoon liep ik voor mijn gevoel net even te vaak in duisternis waardoor ik niet al het decor goed kon zien.

Met een vermakelijk middenstuk waar een leuke scare zit verwerkt, werd het tijd om de lantaarn om te ruilen voor een blinddoek. Dit voelt misschien wat raar, maar verhaaltechnisch klopt het wel. Wat volgde was een parcours die min of meer vergelijkbaar is met het spookhuis Baku van Scare Me. Het duurde echter wel te lang en ik miste een eindscare waardoor we toch enigszins met een lichte teleurstelling naar buiten liepen. Alles bij elkaar heeft het park een leuk huis neergezet, maar er had echt wel meer in kunnen zitten. Ik krijg nu niet het gevoel dat ik het huis persé nog eens wil bezoeken.

Zones

Aan de linkerkant van Avonturenpark Hellendoorn was er een uitgestrekte zone dat uit bebloede mensen met kettingzagen bestond. Ik miste hier het samenspel, waardoor de scare actors op zichzelf waren aangewezen. De ronkende kettingzagen hadden na een tijd het effect bij me verloren. Gelukkig stond er een DJ te draaien in het station van Jungle Expedition. Dit zorgde toch even voor een fijne afwisseling. Normaal gesproken ben ik niet zo van de DJ’s tijdens Halloween-evenementen, maar deze was zeer welkom.

Aan de andere kant van het park lag Freak Circus. Deze zone was vorig jaar een van mijn favorieten, maar deze keer gebeurde er veel te weinig. De terror van voorheen was nu compleet verdwenen, waardoor het allemaal toch een stuk minder leefde. En dat is een gemiste kans, want de karakters en objecten lenen zich er wel voor.

Pirates Bay vond ik net als vorig jaar niet veel aan. De locatie van de zone is prima, maar het komt allemaal niet lekker uit de verf. Ook de scare actors klampten hier te veel aan elkaar vast. En dat terwijl ons groepje van vier in de minderheid was. De piraten hadden ons mooi te grazen kunnen nemen, maar het zat er helaas niet in. In plaats daarvan verspreidde de piraten zich en kwam er slechts één achter ons aan, al deed hij eigenlijk ook niets.

Dragon Fear hebben we helaas niet goed meegekregen. Op het moment dat de scare actors aan kwamen lopen, moesten wij ons al melden bij het eerste spookhuis. De rest van de avond zijn we er ook niet meer langsgelopen. Pas aan het einde van de avond doorkruisten we het gebied weer, maar toen waren de griezels al richting de uitgang van het park gelopen. De grootte van de zone, in combinatie met het lichtplan en de muziek, maakt van Dragon Fear toch een sfeervolle zone.

Conclusie

Screams in Avonturenpark Hellendoorn heeft in tegenstelling tot vorig jaar echt een stap teruggezet. Het aanbod is toch minder en de meeste scare actors presteerde gewoon niet zoals ik het zelf graag zou zien. De spookhuizen waren ok, maar hebben alles bij elkaar toch wat ingeleverd. Daar kon Château Cristal helaas ook niet veel aan veranderen. Ik hou me graag vast aan het eerste deel van dit nieuwe huis en hoop dat er vooral aan het tweede deel nog wat gesleuteld gaat worden. Maar net als in Drouwenerzand heb ik ook in Hellendoorn weer goed om me heen gekeken. De doelgroep leek een leuke avond te hebben, dus in dat opzicht is er niet zo gek veel aan de hand eigenlijk. Ik hoop wel dat dit een tussenjaar is en dat het park zich weer herpakt in 2025. Begrijp me niet verkeerd, ik heb een leuke avond gehad. Maar het verschil tussen leuk en griezelig is helaas wel te groot hier.

Meer experiences lezen? Klik dan hier.

Meer over horror, Halloween of attractieparken praten? Wist je dat Backseaters ook een eigen Discord server heeft? Praat hier lekker mee over alle nieuwtjes en ontwikkelingen en mis niets. Join hier de server.