In de categorie ‘Experience’ delen we onze ervaringen over attractieparken, dierenparken of andere attracties. Wat je hier gaat lezen is een persoonlijke ervaring die gebaseerd is op een momentopname tijdens een bezoek aan Fright Factory op zaterdagavond 27 juli 2024.
Het mooie aan Fright Factory is dat ze meerdere horror evenementen in een jaar organiseren. Eerder dit jaar vond Club Lilith plaats en die vond ik toen een van de mindere edities. Deze keer is het de beurt aan Psych Ward met hun instelling vol doorgedraaide patiënten en bijzondere doktoren. Het thema leek mij op voorhand niet vernieuwend, maar door de creatieve invulling ervan heb ik toch een hele goede editie gezien. En ik denk zelfs dat ik dit, op Apocalypse na, de beste editie vond als totaalplaatje. Wanneer ik echt puur naar interactie ga kijken, dan wint Psych Ward.
Deelnemers konden plaatsnemen voor de ingang van Poppodium MAX. Onder het genot van een drankje was het wachten geblazen totdat de groepen van maximaal 6 personen konden starten. Het leuke hieraan is dat deelnemers naast de uitgang van de experience wachten. Hierdoor zien ze af en toe eens een groep naar buiten rennen, wat de spanning en enthousiasme kan verhogen. Wat ik hier buiten misschien nog wel graag had willen zien, was een karakter die de sfeer al kon bepalen zodat deelnemers er nog dieper in zitten voordat zij beginnen.
Interactie
De experience begint daar waar eerder de uitgang van Club Lilith zat. En dat is het leuke van Fright Factory, want ze weten de ietwat beperkte ruimte van MAX elke keer weer anders en goed te benutten. Voor we het gebouw betraden, werd ons eerst nog het verhaal en de missie duidelijk gemaakt. We moesten namelijk iemand bevrijden die onterecht in dit psychiatrisch ziekenhuis zat. En om dat doel te bereiken, moesten we letterlijk zelf als patiënten opgaan in de menigte.
Aan interactie was er absoluut geen gebrek. Bij elke scène werd er wel iets gevraagd of van je verwacht waardoor je steeds meer het gevoel kreeg onderdeel van de experience en dus die psychiatrische instelling te worden. Je leerde omgaan met patiënten maar tegelijkertijd ben je bezig om te ontkomen aan de gekte en op zoek te gaan naar de persoon die je moet bevrijden. Op de buitenplaats speelden we met patiënten en zochten we de interactie om te kijken naar hoe er gereageerd werd. Eenmaal binnen werden we opgenomen in de inrichting. In alle kamers werd de interactie gezocht en de acteurs zetten hier echt een geloofwaardige rol neer.
Gestoord
In een groep werd soms weleens iemand apart genomen. Zo werd er in de eerste scène die zich binnen afspeelde, iemand achter het doek in een stoel gelegd die door een dokter onder handen werd genomen. De rest van de groep moest wachten en werd beziggehouden door een persoon die niet alles meer op een rijtje had. En dat was best indrukwekkend, omdat ze die rol zo goed heeft neergezet. Het voelde tegelijkertijd gestoord, naar en vermakelijk aan terwijl je er ook wel een beetje medelijden mee kreeg. En hoewel iedereen zijn of haar rol goed kon neerzetten, sprong bij mij dit karakter eruit wat ze echt geloofwaardig kon neerzetten.
En zo kwam ik in meerdere ruimtes patiënten tegen waarbij de een gestoorder was dan de ander. Het was vermakelijk om met iedereen de interactie op te zoeken en spelletjes te spelen. Door het oplossen van kleine puzzels konden we verder. Sommige scènes voelde gezellig aan, terwijl andere scènes juist wat heftiger en serieuzer waren. En dat maakte van Psych Ward echt een leuke experience.
Conclusie Fright Factory
Fright Factory heeft met Psych Ward een goede editie neergezet. De acteurs waren zoals altijd lekker bezig en straalden uit dat ze het leuk vonden om hun rol neer te zetten. Het scare niveau lag hoger dan bij een eerdere editie dit jaar, maar het mag van mij wel meer zijn. Daar tegenover staat wel dat ik echt wel ben meegenomen in een verhaal en onderdeel van die psychiatrische instelling werd. En hiermee speelt de organisatie toch een psychisch spel met je. Gekleed als patiënt ontdek je stapje voor stapje de verschillende stadia van deze instelling. Zo was ik aan het einde de gelukkige om van de groep losgetrokken te worden om in een doodskist te liggen. Al zagen de patiënten dit zelf als een accommodatie waar ik toch even een review voor moest achterlaten. Nou bij deze. Het bed lag vrij hard en de kamer voelde toch wat benauwd.
De organisatie heeft het weer leuk gedaan en je krijgt als deelnemer echt ontzettend veel terug voor die paar euro dat het kost. En dan heb ik het niet alleen over het verhaal en de bijzondere scenes, maar ook over het plezier wat de acteurs uitstralen. Ondanks dat ze dit vrijwillig doen, waren ze toch met een enorme grote groep mensen. En dat geeft wel aan hoe tof ze het zelf ook vinden om te doen. Voor mij was het in ieder geval weer waard om een paar uur in de auto te zitten. Wat mij betreft tot de volgende!
Mijn ervaring over Club Lilith kun je hier vinden.
Meer over horror en Halloween praten? Wist je dat Backseaters ook een eigen Discord server heeft? Praat hier lekker mee over alle nieuwtjes en ontwikkelingen en mis niets. Join hier de server.