Lekker een avond op de bank met een hapje en een drankje, kijkend naar een gruwelijke horrorfilm. Je moet er maar van houden. De een is er bang voor terwijl de ander er echt van geniet. En of we het nu leuk vinden of niet, we zoeken die angst op en blijven massaal horrorfilms kijken. Maar waarom is dat eigenlijk?

Filmmaker en schrijver Stephen King heeft ooit eens een essay geschreven met de titel ‘Way we brave horror movies’. Daarin wordt benoemd dat het morbide vermaak zeker niet van deze tijd is. Als we eens terug gaan in de tijd dan zien we bijvoorbeeld dat de Romeinen naar het amfitheater gingen om naar de executies te kijken. Of wat dacht je van gladiatoren die elkaar te lijf gingen. King: ‘In elk van ons schuilt een monster dat in staat is om te moorden’. Het bekijken van horrorfilms waarbij moordenaars onschuldige mensen afslacht zou dus best een projectie kunnen zijn van onze duistere kant. Door een bioscoop te bezoeken of door thuis een film op te zetten zwichten we voor deze zwarte emotie maar bekijken we het op een veilige afstand.

Hoogleraar Patrica Pisters van de Universiteit in Amsterdam zegt dat een horrorfilm als een soort bezweringsritueel werkt. In het normale leven stoppen we angsten het liefst weg terwijl deze angsten in een horrorfilm juist uitvergroot worden.

Hormonen

Het verschil tussen mensen die genieten van horrorfilms of juist vrezen voor horrorfilms zit hem in hormonen. De gruwelijkheden en de schrikmomenten kunnen een kick geven waardoor het loont om horrorfilms te kijken. Enith Vlooswijk van KIJK heeft er een interessant artikel over geschreven. Daarin komt bijvoorbeeld naar voren dat horrorliefhebbers minder receptoren in hun hersenen hebben voor dopamine. Dit is een stofje dat ons motiveert om in gevaarlijke situaties een taak te volbrengen. Minder receptoren betekent dat de dopamine langer in de hersenen blijf. Dit heeft als gevolg dat iemand gemotiveerd blijft om een dreiging het hoofd te bieden.

Dreiging

Volgens Jan Doense zorgt een dreigend gevaar voor suspense. Het besef dat er iets staat te gebeuren zonder dat de kijker weet wanneer dit gebeurt, zorgt voor een bepaalde spanning. Deze spanning is vele malen groter dan wanneer er direct een schikeffect plaatsvind. Hetzelfde geldt voor horrorfilms waarbij de creepy moordenaar, het monster of een ander angstaanjagend karakter lang op zich laat wachten voordat de kijker het te zien krijgt. Dit wordt volgens Doense meestal als enger ervaren dan wanneer de moordenaar direct in beeld komt.

Waar val jij precies onder? Ben jij een kijker die geniet van horrorfilms of hou je hier totaal niet van en kijk je liever naar andere soort films?

Wil je meer van dit soort artikelen lezen? Neem dan zeker eens een kijkje in onze categorie ‘Extra’.

Kan je niet genoeg krijgen van horror, Halloween of andere spannende experiences? Praat en lees gezellig mee in onze Scare Network Discord server.