Scare Me heeft inmiddels al elf edities gedraaid. En ondanks dit mooie aantal ben ik er zelf nog nooit geweest. En dat kan je bijna schandalig noemen. Bijna. Vrijdag 1 oktober was de persopening voor de twaalfde editie. Ik kreeg de kans om er bij te zijn en die greep ik dan ook met beide handen aan.

De enige Halloween events die ik tot nu toe bezocht heb vonden allemaal in een pretpark plaats. Ik had dus niet echt een goed idee wat ik aan kwaliteit kon verwachten van een event buiten de parken. Zo had ik vrijwel geen foto’s en video’s van voorgaande edities van Scare Me bekeken. Wel hoorde ik van verschillende kanten goede verhalen. Dit maakte mij wel extra nieuwsgierig.

Vrijdag was het dan zo ver. De persopening begon om 20:30 uur en ik reed rond 19:00 uur weg. Na een regenachtige rit zag ik het bordje Almere Haven al in de verte op mij afkomen. Ik kwam uit op een klein industrieterrein en ja hoor daar zag ik een Scare Me banner. Een stukje verder zie ik wat mensen staan en het aantal geparkeerde auto’s aan de kant van de weg nam ook toe. Nog een klein stukje door en ja, daar is nog een parkeerplekje vrij. Eenmaal buiten zag ik het gebouw waar Scare Me zich afspeelde. En dit gebouw kan je eigenlijk zien als een oude bedrijfspand/loods. Ik was direct afgeleid door de verlichting die op de eerste verdieping brandde. De scare actors zaten daar in de grime en ik zag al direct een bekend gezicht veranderen in een clown. Afijn, het was best fris buiten dus hup, gauw naar binnen.

Eerste indruk

Binnen zat het gelukkig qua temperatuur wel goed. Ik liep langs een tafel met flyers/visitekaartjes en werd even verder begroet door een fotograaf. Aan de andere kant van die ruimte kon je oude videogames spelen. Dit vond ik best leuk gevonden zo. Ik kan begrijpen dat een avondje griezelen er bij sommige mensen best in kan ‘hakken’. Dan kan potje gamen natuurlijk wel even ontspannend werken. Een ruimte verder zat de loods waar zich alles bevond. Rechts lag er wat merchandise van Scare Me en links was de bar waar verschillende drankjes besteld konden worden. Voor de bar stonden wat bartafels en konden mensen even gestrekt op de bankstellen. Dit alles bij elkaar gaf mij wel echt een huiselijke sfeer en een goede vibe. Dat is wel even lekker binnenkomen zo.

Het was iets voor 20:30 uur dus er was nog even tijd om alvast een rondje te lopen door de hal. Voorbij de bartafel en de bankstellen zag ik namelijk sfeervolle gevels van spookhuizen. Althans, ik ging er maar van uit dat het spookhuizen waren. Wat er echt achter zal plaatsvinden kom ik vast later op de avond nog wel achter. Mijn eerste reactie toen ik door de loods liep was letterlijk: ‘Oh? Dit ziet er eigenlijk prima uit zo!’. Ik vond het vooral mooi om te zien dat er best wat detail aan de voorzijde van elk huis te vinden was. En wat ik altijd wel belangrijk vind, je zag dat er de nodige moeite in was gestoken. Dat belooft nog wat.

Let’s go

Het is inmiddels 20:30 uur en de groep wordt welkom geheten door Perry Mulder, het meesterlijke brein achter Scare Me. Na het welkomspraatje liep ik naar Pirates om een tijdsslot te reserveren. Pirates is namelijk een soort van escape room. Daar kom ik zeker nog even op terug. Ik liep het huis Baku voorbij en ging in de rij van The Mansion staan. Althans, ik dacht dat het die was aangezien het eruit zag als een landhuis. Het duurde wel even voor er wat gebeurde. Uiteindelijk ging de deur open en stapte het eerste groepje naar binnen. Inmiddels was ook het tijdslot voor Pirates aangebroken. Ik stapte uit de rij en begon aan de eerste experience.

Pirates Adventure

Pirates Adventure zag er van de buitenkant echt super uit. Er liep een piraat rond die de mensen ontving. Ik zat in een groepje van 5 personen en de sfeer zat er al gelijk goed in. We moesten nog even wachten op onze voorgangers en dus kregen we een minipuzzel om op te lossen. Na een hoop ellende hebben we de handdoek maar in de ring gegooid. Ik leek nog even op de goede weg te zitten maar helaas. Gelukkig liet de piraat zien hoe het wel moest. Zou hij dat namelijk niet hebben gedaan dan was ik waarschijnlijk de hele nacht wakker gebleven om het in ieder geval in mijn hoofd te hebben opgelost. Uiteindelijk begonnen we de experience en het was een leuke interactie tussen ons, de piraten en het zoeken naar de oplossingen. De acteurs zaten perfect in hun rol. En ook hier was ik best wel verbaasd over hoe mooi de kamers zijn aangekleed. De verlichting speelt op sommige punten ook zeker een belangrijke rol. Het enige minpunt aan dit soort experiences is dat het leuk is voor een keer. Als je dit vaker zou doen dan heb je natuurlijk gelijk door hoe je er overal zonder moeite door kan manoeuvreren.

Baku

Ik stapte bij Baku naar binnen. Een vriendelijke vrouw heette ons welkom in de winkel. Ook zij zat perfect in haar rol en ergens had het ook weer iets grappigs. Ik moest een bril opzetten maar dit was geen 3D bril. Nee door deze bril zag ik dus helemaal niets. Dat dit huis een hooded maze zou zijn dat wist ik dan weer wel. Ze spelen hier vooral in op je andere zintuigen. En hoewel ik de maze erg vermakelijk vond kreeg ik er verder geen horror gevoelens bij. Er gebeurde onderweg echt wel wat hoor maar ik denk dat mijn nuchterheid dit gevoel opzij zette. Ik kan wel begrijpen dat genoeg andere mensen dit wel echt als een doodenge ervaring kunnen ervaren. Je ziet dan wel niks maar je hoort en voelt wel het een en ander onderweg.

Kill It

Nou kom maar door. Van Kill It heb ik een tijd geleden weleens wat van online zien staan. Ik stapte naar binnen en werd ontvangen door de circusdirecteur. Na het vertellen van een verhaal liepen we bewapend en al naar buiten. Aan de overkant van het Scare Me pand stond namelijk nog een gebouw. De opdracht was duidelijk. Verzamel balletjes, verdedig jezelf tegen agressieve clowns en overleef. De circusdirecteur zat prima in zijn rol en kon het verhaal overtuigend overbrengen. Eenmaal in de hal met clowns was het chaotisch maar dat bedoel ik vooral positief. Ik hoorde een afteller: 3, 2, 1… BOEM! De stevige muziek ging op standje maximaal en de clowns hadden maar 1 doel. Jou uitschakelen. Gewapend met een gun zou je ze op afstand kunnen houden maar dan moet je ze wel zien aankomen. De muziek ging weer uit en de gevonden balletjes werden ingeleverd. Uiteindelijk dropen we weer af richting het andere pand. Ja Kill It was erg leuk om te doen. De clowns zagen er goed uit en hadden zeker een paar goede scares. Ik hou hier wel van. Tot nu toe de beste experience.

Writer’s Block

Het volgende huis is Writer’s Block. Een erg leuk en goed huis. Je wordt ontvangen en meegenomen naar een kleine voorshow. Hierna loop je door het huis en kom je allemaal rare figuren tegen. Het leuk aan dit huis is dat ik hem verrassend vond. En zonder al te veel weg te wegen kan ik wel zeggen dat je door bepaalde kamers meerdere keren moet lopen. Ik denk dat hier ook wel echt de kracht van het huis zit. De acteurs waren weer goed. De ene scare was wat geslaagder dan de andere maar het zat allemaal wel goed in elkaar. En waarbij ik net zei dat Kill It de beste experience was, is het nu Writer’s Block dat bij mij bovenaan staat.

The Mansion

Eerder deze avond stond ik al in de rij voor The Mansion maar door een trage start duurde het wachten iets langer dan ingeschat. Geen probleem. Dan pak ik hem nu gewoon lekker mee. Je word meegenomen in een verhaal en dat is bij mij altijd +1. Van de eerste kamer had ik stiekem wel iets meer verwacht. De kamer was vrij ruim en mijn eerste gedachte was dan ook van ‘heej hier gaat straks iets gebeuren’. Maar oké, in de volgende ruimte kregen sommige bezoekers een lantaarn mee. Hiermee konden we wat makkelijker door de gangen en kamers manoeuvreren. Of toch niet? Ik heb genoten van dit huis. Ook hier werd het verhaal weer geloofwaardig gebracht en zat het met de aankleding en sfeer wel goed. Een paar goeie scares gezien en leuke effecten die ik nog niet eerder zag. En dit zorgt ervoor dat The Mansion mijn nieuwe nummer 1 is. Maar we hebben nog een attractie te gaan.

The Ride

Ik vertelde eerder al dat je voor Kill It naar de overkant van het pand moest lopen. Dat is met The Ride ook zo, want deze darkride zit er praktisch naast. En wat een verrassing was dit zeg. Dat je als organisatie een eigen darkride kan bouwen is al tof maar dat het ook gewoon een geslaagde attractie is dat had ik stiekem helemaal niet verwacht. Ik had mijn verwachting hierover namelijk vrij laag gezet. En daarmee bedoel ik overigens niet dat ik er een slechte attractie van verwacht had. Ik stapte in en het werd voor mij geen enge maar een mysterieuze rit. De sfeer die daarbinnen hing was vrij duister en dat was best gaaf om te ervaren. De rit had een aantal tussenstops en de dingen die ik daar zag waren voor mij wel echt het hoogtepunt van de attractie. Ik werd hier meegenomen in een verhaal en het zag er echt mooi uit. De indeling van de scenes, de belichting, verschillende effecten, het was gewoon goed. De scares waren wel degelijk aanwezig maar die waren voor mij iets te voorspelbaar. De rit eindigde en ik vond het oprecht jammer dat ik moest uitstappen. En dat is denk ik het beste compliment wat je van bezoekers kan krijgen. Erg goed gedaan.

Conclusie

Dit alles bij elkaar kan ik gewoon niets anders zeggen dan dat Scare Me wel echt een heel leuk avondje uit is. Het event heeft een goeie afwisseling van experiences en de scare actors zaten goed in hun rol. De grime zag er goed uit en de verhalen die ze overbrachten kwamen niet te gespeeld over. De drie experiences die er voor mij echt uitsprongen waren Writer’s Block, The Mansion en The Ride. Ik had graag nog wat spooky muziek willen horen buiten de experiences maar ik kan begrijpen dat dit best lastig kan zijn. Bijna alles zit tenslotte in dezelfde hal. Mijn complimenten aan de organisatoren over hoe goed zij deze loods hebben kunnen ombouwen tot een sfeervol maar griezelige locatie. Er blijft bij mij nu wel telkens dezelfde vraag hangen: Hoe ziet dit event er over 5 a 10 jaar uit? Ik kan in ieder geval niet wachten.